Wouter Naar Java

In de ranking van meeste biodiversiteit is Indonesië bijna wereldkampioen, een must visit dus voor natuurliefhebbers. Ik ging op ontdekking in de Indonesische natuur: Een tocht door bergen, langs watervallen, stranden en rijstvelden.

De top van de Bukit Pergasingan op het eiland Lombok – © Wouter Kesteloot

Ondertussen ben ik bijna één maand terug in België na een verblijf van negen maanden in Indonesië samen met mijn Indonesische partner. Ik moet mezelf nog terug aanpassen aan België. Ik mis Indonesië hard en denk regelmatig terug aan mijn tijd aan de andere kant van de wereld.

Ik mis de Indonesische natuur ook heel erg. Ik ben zelf een grote natuurliefhebber en wilde dan ook ten volle de natuur van Indonesië ontdekken.

Heel veel biodiversiteit

De veelzijdige natuur van Indonesië lokt veel reizigers naar dit Zuidoost-Aziatische land. In de ranking van biodiversiteit in de natuur staat Indonesië op de tweede plaats ter wereld. Enkel Brazilië heeft meer biodiversiteit in fauna en flora dan Indonesië. Weliswaar gaat het helaas niet de goede kant uit met de Indonesische natuur. Problemen zoals ontbossing, vervuiling, overexploitatie, bosbranden en klimaatverandering hebben een negatieve impact op de biodiversiteit. De bescherming van de rijke Indonesische natuur is dus heel belangrijk.  

Ring of fire

Indonesië ligt in de vulkanische “ring of fire”. Deze ring of fire is zowel een zegen als een gevaar. De vulkanische grond zorgt voor heel vruchtbare grond voor landbouw, bijvoorbeeld voor de talrijke rijstvelden.

De Ring of Fire – © Gringer (talk), Public domain, via Wikimedia Commons

Maar evengoed veroorzaakt de ring of fire voortdurend natuurrampen zoals vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en tsunami’s. Tijdens mijn verblijf in Indonesië zag ik op de Indonesische televisie constant nieuwsberichten over natuurrampen, zoals de uitbarsting van de vulkaan Marapi op het eiland Sumatra. Daarnaast zorgen intense regenbuien in het regenseizoen vaak voor overstromingen of aardverschuivingen.

Ik woonde ten noorden van de stad Yogyakarta op het eiland Java, op ongeveer tien kilometer ten zuiden van de vulkaan Gunung Merapi, niet te verwarren met de Marapi op het eiland Sumatra. In 2010 zorgde een grote uitbarsting van de Gunung Merapi voor 353 slachtoffers en vandaag is de vulkaan nog steeds actief. Ik genoot van het mooie uitzicht van de Gunung Merapi in de verte maar helaas was het veel te gevaarlijk om de vulkaan te beklimmen.

De Gunung Merapi in de verte in de provincie Yogyakarta – © Wouter Kesteloot

Bij een bezoek aan Indonesië moet je dus altijd rekening houden met natuurrampen en extreme weersomstandigheden. Als je pech hebt kunnen je plannen hierdoor niet doorgaan. Gelukkig hadden wij bij onze uitstappen in de natuur geen grote tegenslagen.

Op ontdekking in de natuur

Uiteraard zijn negen maanden véél te kort om héél Indonesië te ontdekken want Indonesië is een super groot land. Overigens reisde ik ook niet de hele tijd want ik had ook andere activiteiten zoals Indonesisch leren of familie bezoeken.

Uiteindelijk ging ik tijdens mijn verblijf op tocht in de natuur op het eiland Java in de provincies West Java (of Jawa Barat in het Indonesisch), Centraal Java (Jawa Tengah), Yogyakarta en Oost Java (Jawa Timur). Ten oosten van Java ontdekte ik natuur op de eilanden Bali, Nusa Penida en Lombok. Ik geraakte (nog) niet in andere regio’s in Indonesië zoals Sumatra, Kalimantan, Papua, Sulawesi, Maluku en Flores.

De waterval Air Terjun Coban Rais in Oost Java © Wouter Kesteloot

Ik vond de Indonesische natuur super mooi en veelzijdig maar zoals bij elke bestemming waren er ook wel minpunten. Wat waren mijn hoogtepunten en tegenvallers? Hieronder blik ik terug op mijn ervaringen.

Hoogtepunten

Fietsen, lopen of wandelen langs rijstvelden

Ik fietste of liep heel regelmatig in de buurt van mijn verblijfplaats in Ngaglik in de provincie Yogyakarta. Tijdens de tochten genoot ik van de prachtige uitzichten van onder andere rijstvelden, kokosnootbomen, bananenbomen en velden met chilipepers.

Bij helder weer kon ik in de verte de nog actieve vulkaan Merapi bewonderen. In het bergachtige gebied moest ik uiteraard veel omhoog en omlaag. Meestal vertrok ik in de vroege ochtend of de late namiddag om de grootste hitte te vermijden. In het regenseizoen moest ik dan weer uitkijken voor felle regenbuien.

Fietstocht in Nanggulan in de provincie Yogyakarta – © Wouter Kesteloot

Tijdens mijn tochten kwam ik telkens landbouwers tegen op hun velden. De lokale bevolking begroette me altijd vriendelijk en soms had ik een kort gesprekje. Voor mij als toerist leek het me zo paradijselijk om als landbouwer te werken tussen prachtige natuur maar ik besefte ook dat het hard labeur is in moeilijke omstandigheden. De landbouwers werken immers van zonsopgang tot zonsondergang in de hitte en bewerken hun velden meestal manueel.

De symbiose tussen landbouw en natuur is heel typisch in Indonesië. Ook in andere delen van Indonesië, zoals Bali, zag ik landbouwers aan het werk tijdens mijn wandeltochten.

Looptocht in Ngaglik in de provincie Yogyakarta – © Wouter Kesteloot

Verfrissing zoeken bij watervallen

Met de hitte in Indonesië zocht ik regelmatig verfrissing bij watervallen. Soms moet je lang wandelen om de watervallen te bereiken maar evengoed zijn sommige watervallen vlakbij de parkeerplaats. Ik vond het geweldig om me op te frissen in het natuurlijke water van watervallen. In ging naar watervallen in verschillende regio’s op het eiland Java en op de eilanden Bali en Lombok.

Waterval Curug Lawe Secepit in de provincie Centraal Java – © Wouter Kesteloot

Wandelen naar bergtoppen en in nationale parken

Mijn favoriete activiteit in de natuur is wandelen in de bergen. Indonesië heeft een heleboel gebergtes om te ontdekken. Voor de toegang tot een natuurgebied moet je telkens een (meestal) goedkoop ticket betalen. Terwijl er in Europa heel veel aangeduide wandelpaden met wegwijzers zijn, is dit meestal niet het geval in Indonesië. Het is dan ook aangewezen om samen met een lokale gids beklimmingen te doen. Een lokale gids kent het beste de omgeving en hierdoor ondersteun je ook het beste het lokale toerisme.

Mijn hoogtepunt was de beklimming van de Bukit Pergasingan op het eiland Lombok, onder begeleiding van een gids en assistenten. Op 26 december beklom ik vanuit Sebalun samen met mijn lief bij zonsopgang deze berg met een hoogte van 1806 meter. Onze gidsen maakten ook nog avondeten klaar voor ons en daarna sliepen we op de top in een tent.

Op weg naar de Bukit Pergasingan op het eiland Lombok – © Wouter Kesteloot

Nadat we wakker werden bij zonsopgang kregen we ook nog ontbijt geserveerd en keerden we vervolgens terug naar beneden. De beklimming in Lombok was een prachtige rustgevende ervaring in het midden van de natuur. Door het heldere weer genoten we van een heel mooie zonsopgang en – ondergang en zagen we ook de hoger gelegen Gunung Rinjani (3726 meter) in de verte. Ook waren we bijna de enige wandelaars op weg naar de Bukit Pergasingan. Tenslotte was de begeleiding door de gids en de assistenten ook super goed. Ze kookten lekker eten en droegen al het kampeermateriaal naar boven.

De top van de Bukit Pergasingan in Lombok – © Wouter Kesteloot

Naast de Bukit Pergasingan ging ik ook naar andere bergtoppen. Zo beklom ik met mijn vriend op Bali de Gunung Batur bij zonsopgang maar helaas hadden we geen goed uitzicht door de bewolking. In West Java bereikten we vanuit een kratermeer de top van de Gunung Patuha, op een hoogte van 2434 meter.

Gunung Patuha in West Java – © Wouter Kesteloot

Daarnaast bezocht ik met mijn partner en mijn ouders het populaire en drukke Gunung Bromo. Maar evengoed genoot ik van mooie wandelingen in nationale parken, zoals het Taman Nasional Gunung Merapi, op een veilige afstand van de vulkaan Merapi.

Genieten van paradijselijke stranden

Ik ben veel minder een liefhebber van stranden dan van bergen maar in Indonesië genoot ik ook van stranden. Mijn lief is dol op stranden en nam me mee naar de Indonesische kust. Ik had een leuk verblijf van een paar dagen aan het rustige strand van Indrayanti in het zuiden van de provincie Yogyakarta. Andere mooie plekjes waren het strand van Saba in Bali en de heuvel Bukit Merese aan het strand van Kuta in Lombok.

Gunung Patuha in West Java – © Wouter Kesteloot

Mijn favoriete strand was Tembeling Beach, een strand op het kleine eiland Nusa Penida, ten oosten van Bali en deel van de provincie Bali. We gingen met een motortaxi langs een gladde weg naar beneden en vervolgens wandelden we nog naar beneden tot aan het strand. Maar uiteindelijk bereikten we het prachtig geïsoleerde strand, een plekje waarvoor het woord paradijs is uitgevonden. Hier genoten we van de rust, het uitzicht en een plons in het water.

Het strand Tembeling Beach op Nusa Penida – © Wouter Kesteloot

Grotten

Tenslotte kan je in Indonesië ook op tocht door grotten. Samen met mijn partner en mijn ouders deed ik bijvoorbeeld een boottochtje in de grot Goa Tanding, een grot in het zuiden van de provincie Yogyakarta. We gingen door het water in deze minder bekende grot en bewonderden stalactieten en stalagmieten.

De grot Goa Tanding in de provincie Yogyakarta – © Wouter Kesteloot

Minpunten

Afval in de natuur

Helaas heeft Indonesië een afvalprobleem en dit laat zich ook merken in natuurgebieden. Op stranden of op wandelpaden zag ik heel vaak afval liggen, zoals plastic afval of blikjes. Dit afval verpest voor mij heel vaak mijn ervaring in de natuur. En uiteraard vervuilt dit afval ook de natuur. Plastiek komt in de zee terecht en doodt rivieren. Het afvalprobleem is helaas te wijten aan het gedrag van veel bezoekers die hun afval in de natuur gooien. 

Afval op de strand van Saba in Bali – © Wouter Kesteloot

Té toeristische bestemmingen

Ik zoek naar rust in de natuur maar helaas zijn sommige bestemmingen slachtoffer van hun succes. Door de vele toeristen kan ik vaak minder genieten van de schoonheid van de natuur. Het bezoek aan Gunung Bromo vond ik bijvoorbeeld té toeristisch, ook al was het uitzicht bij zonsopgang prachtig. Op weg naar het uitzichtpunt moesten we eerst wachten in een file met jeeps en bij het uitzichtpunt Bukit King Kong stond het vol met toeristen die allemaal op jacht waren naar de perfecte foto.  

In de drukte tussen toeristen bij Bukit King Kong in Oost Java – © Wouter Kesteloot

Behalve Gunung Bromo zijn er zo uiteraard nog veel andere heel toeristische plaatsen in Indonesië, bijvoorbeeld in Bali, maar bij heel populaire en bekende bestemmingen is het nu eenmaal onvermijdelijk om tussen een massa toeristen te zitten. Dit is ook het geval bij drukke toeristische stranden waarvan ik geen fan ben.

Tijdens mijn verblijf in Indonesië genoot ik echter ook van prachtige plekjes waar bijna geen andere mensen zijn. Daarvoor moet je op zoek gaan naar zogenaamde verborgen pareltjes. Deze zoektocht naar onbekende mooie plekjes is echter niet altijd eenvoudig. Soms kan je geluk hebben en een prachtige parel vinden maar soms zijn er ook slechter beheerde natuurgebieden die tegenvallen.    

Heimwee naar de Indonesische natuur

Ondanks enkele minpuntjes genoot ik met volle teugen van mijn avontuur in de Indonesische natuur. Ik was elke keer opnieuw verbaasd over de grote biodiversiteit en pracht van de natuur, bijvoorbeeld tijdens een fietstocht, een wandeling of een treinrit langs idyllische landschappen. Terug in België heb ik heimwee naar de Indonesische natuur en wil ik al plannen maken om terug te keren en andere plekjes te ontdekken.

Tijdens een wandeling in Munduk in Bali – © Wouter Kesteloot