Wouter Naar Java

Ik nam een sleeperbus van Yogyakarta in Java naar Denpassar in Bali en keerde ook terug met hetzelfde traject. Een tocht van 17 uur en 720 kilometer!

De sleeperbus van Yogyakarta naar Bali – © Wouter Kesteloot

Indonesië is een héél uitgestrekt land en dat betekent dat ik vaak grote afstanden moet afleggen om rond te reizen. De meeste toeristen nemen het vliegtuig om snel op een nieuwe bestemming te geraken. Met 39 internationale en 191 binnenlandse luchthavens kan je gemakkelijk vliegen in Indonesië.

Alternatief voor vliegtuig

Ik zocht echter een alternatief voor het transport tussen Yogyakarta op het eiland Java en Denpassar op het eiland Bali. In plaats van het vliegtuig nam ik een sleeperbus heen en terug. De busrit nam zeventien uur in beslag voor 720 kilometer. Dus met twee busritten heen en terug is dat een totaal van 34 uur en 1440 kilometer onderweg.

Om mijn rit comfortabel genoeg te maken, koos ik voor een sleeperbus van de busmaatschappij Gunung Harta. Ik kon mijn zetel in ligstand of zitstand zetten en ik had ook een kussen en een deken. In ligstand had ik met de zetel net genoeg beenruimte. Omdat de bus gemaakt is voor gemiddelde kleinere Indonesiërs, is de beenruimte niet voldoende voor grote westerse toeristen maar gelukkig ben ik niet te groot.

De sleeperbus van Yogyakarta naar Bali – © Wouter Kesteloot

Op de bus waren er ook passagiers met een goedkopere zetel die je niet in ligstand kan zetten en waarin je moeilijker kan slapen. Maar een busrit van zeventien uur in zo’n zetel is niet zo comfortabel, zeker als je wilt slapen tijdens de avond en nacht.  

Milieuvriendelijker en goedkoper dan vlucht

Uiteraard is een busrit veel milieuvriendelijker dan een vlucht. Daarnaast vermijd je de vervelende veiligheidscontroles en het wachten in de drukke luchthaven.

De busrit tussen Yogyakarta en Denpassar is ook goedkoper dan een vlucht. Voor de rit betaalde ik 550 000 Indonesische rupiah of ongeveer 32 euro (Wisselkoers van maart 2024: 1 euro = 17 000 Indonesische rupiah).  Voor die prijs krijg je tijdens de busrit ook snacks en drinken en kan je smullen van één typische Indonesische warme rijstmaaltijd in een rumah makan (Indonesisch voor eethuis). Om je honger te stillen tijdens de lange tocht breng je best nog meer eten mee voor onderweg. Op de bus is er ook airconditioning en een toilet.  

Eten in Rumah Makan onderweg – © Wouter Kesteloot

Een ander voordeel is flexibiliteit. De prijs van de busrit blijft altijd hetzelfde. Het maakt niet uit wanneer je een ticket koopt, bijvoorbeeld een paar dagen van tevoren of een week vooraf. Dit is anders met de meestal hogere prijs van vliegtickets enkele dagen vóór de vlucht.

Enige niet-Indonesiër op de bus

Tijdens de rit was ik de enige blanke westerse toerist. Daardoor staarden de andere Indonesische passagiers me soms aan. Dit gebeurt wel vaker als ik in minder toeristische gebieden kom. Nu leken andere passagiers te denken: Waarom neemt die bule (Indonesisch voor buitenlander) een bus en geen vliegtuig? De meeste toeristen zijn slechts een korte tijd in Indonesië en willen snel en comfortabel op hun bestemming geraken en reizen daarom zelden met een bus voor lange afstanden. Indonesiërs kiezen daarentegen voor een busrit om geld te besparen.

Door de helft van Java

De rit startte in de heenrit in de stad Yogyakarta in de gelijknamige provincie. Ik doorkruiste ongeveer de helft van het eiland Java, door de provincies Yogyakarta, Centraal-Java (Jawa Tengah) en Oost-Java (Jawa Timur).

Rustig kijken naar het landschap

Ik vond het leuk om tijdens de busrit naar buiten te kijken. Ik observeerde het voorbijgaande landschap en het leven in dorpen en steden en maakte filmpjes van het uitzicht. Dit tragere ritme is voor mij ook een belangrijk onderdeel van rustig en niet-haastig reizen: Kijken naar het verkeer, de mensen, de winkels, de moskeeën, de verkiezingsposters , de natuur,… en rustig de tijd laten voorbij gaan.  Al reed de bus evengoed langs de jalan tol (Indonesisch voor tolweg) met minder interessante uitzichten. Dankzij de tolweg, vergelijkbaar met een autosnelweg in Europa, kan je wel sneller rijden dan op kleinere wegen.

Tussenstop in eethuis RM Titin Caruban in Jawa Timur – © Wouter Kesteloot

Met de bus op de boot

De vele eilanden van Indonesië bemoeilijken het reizen door het gigantische land. Je hebt immers een boot of een vlucht nodig om van het ene naar het andere eiland te gaan. Sommige eilanden in Indonesië zijn geïsoleerd en moeilijk bereikbaar waardoor je lang onderweg kan zijn met de boot.

De afstand tussen het meest oostelijke punt van het eiland Java en het meest westelijke punt van het eiland Bali is echter niet zo groot. Van de haven in Ketapang in Oost-Java naar de haven van Gilimanuk in West-Bali moet je 4,5 kilometer over water overbruggen. 

De boot van Bali naar Java – © Wouter Kesteloot

In Oost-Java bereikten we de haven waar de bus op een ferry reed. In de haven moesten we een tijdje wachten tot de ferry vol was en kon vertrekken. Na ongeveer één uur op de boot gingen we van West-Bali naar de eindhalte in Denpassar, de hoofdstad van Bali.

Tijdens de rit van Yogya naar Bali ging ik rond middernacht met de bus op de boot. Omdat het al zo laat was en ik wilde rusten, verliet ik de bus niet om naar boven in de ferry te gaan. Van Bali naar Yogyakarta waren we in de namiddag in de boot. Toen ging ik wel naar boven in de boot. Het deed deugd om mijn benen te strekken en van omgeving te veranderen. Op de boot kan je ook eten kopen maar de prijs is heel duur.

De boot van Bali naar Java – © Wouter Kesteloot

Nachtrust

Ik vond de zetels in de bus comfortabel maar tijdens de rit van Yogyakarta naar Denpassar kon ik slechts enkele uren slapen. Ik viel pas in slaap in Bali en werd wakker vlak voor de aankomst in de eindhalte.

De terugrit van Denpassar naar Yogyakarta was meer succesvol voor mijn nachtrust. Ik sliep goed tussen 20 uur en 1 uur nadat we stopten voor het avondeten. Mijn zetel was echter achteraan in de bus waardoor ik veel meer de schokken van de bus voelde.

Aankomst in de nacht

Na een rit van ongeveer zeventien uur kwam ik zowel in Yogyakarta als in Bali aan rond vier uur ‘s nachts. In Bali ging ik na aankomst met een taxi naar mijn hotel waar ik mijn bagage achterliet. Ik kon echter slechts om 14 uur inchecken waardoor ik eerst mijn tijd moest vullen van de vroege ochtend tot de middag. Toen ik uiteindelijk in mijn hotel incheckte, voelde ik mijn slaaptekort en viel snel in slaap.

In Yogyakarta was de nachtelijke aankomst geen probleem. De eindhalte (Terminal Jombor) ligt vlakbij mijn verblijfplaats in Yogyakarta en na een korte taxirit kon ik verder slapen.